Διασχίζοντας το κατώφλι της Ευρώπης
Μετανάστευση. Πάντα μια πράξη αναζήτησης ενός καλύτερου αύριο, καλύτερο από αυτό που σου έχει δοθεί, και άλλες φορές αναγκαίο “κακό”, για να σωθείς από τα δεινά του πολέμου, να συνεχίσεις να ζεις με τα πιστεύω σου ή και πιο απλά γιατί επέλεξες να αγαπήσεις κάποιον που οι άλλοι θεωρούν λάθος. Όποιος και να είναι ο λόγος, το μόνο σίγουρο είναι πως θα σημαδέψει τη ζωή σου για πάντα.
Από την αρχή της ιστορίας μας πάνω σε αυτόν τον πλανήτη, μεταναστευτικά κύματα διαμόρφωσαν τον κόσμο μας σε αυτό που γνωρίζουμε σήμερα. Λέγοντας τη λέξη «σήμερα», έρχομαι και σε αυτό που αποκαλούμε ως το μεγαλύτερο μεταναστευτικό κύμα στην Ευρώπη μετά από αυτό του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου. Πάνω από ένα εκατομμύριο πρόσφυγες και μετανάστες έφτασαν στην Ευρώπη το 2015. Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, από τους συνολικά 1,005,504 πρόσφυγες και μετανάστες που έφτασαν σε έξι χώρες της Ε.Ε. (Ελλάδα, Βουλγαρία, Ιταλία, Ισπανία, Μάλτα και Κύπρο) μέχρι και τις 21 Δεκεμβρίου 2015, η πλειονότητα (816,752) έφτασαν μέσω θαλάσσης στην Ελλάδα. Ωστόσο, 3.695 άνθρωποι πνίγηκαν στην Μεσόγειο θάλασσα κατά την προσπάθειά τους αυτή.
Για όσους κατάφεραν να φτάσουν στις ακτές, η αναζήτηση για ένα καλύτερο αύριο δε σταματά εδώ. Θα πρέπει να ταξιδέψουν στην Αθήνα με πλοίο και να συνεχίσουν με λεωφορείο προς το χωριό Ειδομένη, στην Βόρειο Ελλάδα, έτσι ώστε να καταφέρουν να περάσουν τα σύνορα Ελλάδος-ΠΓΔΜ. Άλλες χώρες θα ακολουθήσουν, ελπίζοντας ο τελικός προορισμός να είναι χώρες της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης όπως η Γερμανία, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο. Με τη “μεταναστευτική οδό” πλέον να γίνεται ολοένα και δυσκολότερο να ακολουθηθεί, λόγο των κλειστών πλέον συνόρων, το ερώτημα παραμένει… Θα βρουν άραγε το μέλλον που αναζητούν;
