Ίχνη

Στα «Ίχνη» η πόλη της Αθήνας είναι ένας καμβάς. Κοιτάζοντάς τον από κοντά, η Βοργιά αναζητά ίχνη γεγονότων, ανακαλύπτει σημάδια ή ουλές χαραγμένες πάνω στις επιφάνειές της. Εστιάζει στα αποδεικτικά της βίας, της σύγκρουσης, της ιστορίας και του θανάτου, στις σκληρές μαρτυρίες της σύγχρονης πολιτικής και κοινωνικής αναταραχής που κυριαρχεί στην Αθήνα από την απαρχή της οικονομικής κρίσης. Αυτά τα ίχνη στο αστικό τοπίο είναι συλλογικές αναπαραστάσεις που δημιουργούν ένα παλίμψηστο γεγονότων, τα οποία, όσο και να θέλουμε ίσως να ξεχάσουμε, εμφανίζονται απρόσμενα παντού γύρω μας, και μέσα μας. Το κοινωνικό και πολιτικό γίνεται υλικό.  Πρόκειται για ένα συνήθως αόρατο φλοιό της πόλης, που σχεδόν υφέρπει, ίσα ίσα προεξέχει, ένα αστικό τοπίο σε διαταραχή και μια κοινωνία σε βαθιά κρίση.