H νέα φωτογραφική δουλειά μου αποτελεί μια αυτοβιογραφική αναφορά στην οικογένεια. Στόχος μου είναι μια σύγχρονη νοηματοδότηση της εσωτερικής ψυχολογικής σύνθεσης της ελληνικής οικογένειας, δηλαδή της αθέατης πλευράς της, έτσι όμως όπως επαναπροσδιορίζεται από τις καθημερινές αντιξοότητες της οικονομικής κρίσης. Νέοι άνθρωποι «επιστρέφουν» στην πατρική εστία ανήμποροι να αντεπεξέλθουν πλέον στις δυσβάσταχτες οικονομικές απαιτήσεις. Παρακολούθησα την πατρική οικογένεια, καταγράφοντας με το φακό τις προσωπικές στιγμές των μελών της. Θεωρώ ότι με αυτό τον τρόπο η οικογένεια «απογυμνώνεται» και εμφανίζει ανομολόγητες ανθρώπινες αδυναμίες. Η «απογύμνωση» αυτή προϋποθέτει ειλικρίνεια και αυτοκριτική, στοιχεία απαραίτητα αυτή την χρονική στιγμή της τόσο ευάλωτης ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητα. Προσκαλώ αλλά και προκαλώ το θεατή να αναλογιστεί πλέον με αυτούς τους όρους και τη δική του οικογένεια.
