Aθήνα
Η Αθήνα είναι μια πόλη βαφτισμένη στην ιστορία, που προσπαθεί να εξηγήσει το πιο πρόσφατο κεφάλαιό της, αυτό της οικονομικής κρίσης και μιας οικονομία που πέφτει σε όλο και πιο βαθιά ύφεση. Ο χρόνος έχει παγώσει. Οι άνθρωποι στέκονται σαν αγάλματα, σαν όλη η πόλη να είναι κομμάτι ενός παιδικού παιχνιδιού. Ανίκανοι να κινηθούν μέχρι κάτι να συμβεί. Επιχειρώ να δημιουργήσω εικόνες που σωπαίνουν το χάος του σύγχρονου κόσμου και δείχνουν πώς η ζωή στην Αθήνα έχει ακινητοποιηθεί.
Αυτές οι εικόνες ίσως να μην είναι μια γνήσια καταγραφή του τί είναι πραγματικό. Αντίθετα επέλεξα να ξεκινήσω ένα ταξίδι που είναι περισσότερο εσωτερικό. Προσπαθώ να δημιουργήσω το συναίσθημα που έχει κάποιος αμέσως μόλις ξυπνήσει από ένα όνειρο. Χωρίς να μπορεί να ανακαλέσει μια ακριβή ακολουθία. Αλλά έχοντας μόνο μια περίπλοκη συλλογή στιγμών και συναισθημάτων σχετικά με την εμπειρία του ονείρου. Ακολουθώ ένα σχήμα που δεν έχει σαφές τέλος, σχεδόν σκόπιμα αμφίρροπο – ένα τέλος που θα εμπλέξει τους θεατές και ίσως ακόμη και να τους αφήσει με περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις.
Με κάτι που είναι σαν μυστικοπάθεια, επιλέγω να κρατήσω τις αποστάσεις μου. Φτιάχνοντας εικόνες ανθρώπων θολές, με κόκκο και καμιά φορά ακόμη και ανεστίαστες προσπαθώ να κλέψω τις στιγμές τους και να τις κάνω δικές μου. Άλλες φορές χρησιμοποιώντας flash, προσπαθώ να κάνω την παρουσία μου αισθητή. Ωστόσο δεν έρχομαι αντιμέτωπη με το θέμα μου. Το flash εξυπηρετεί τον δικό του σκοπό: να φωτίσει χωρίς να αποκαλύψει πολλά σχετικά με το πρόσωπο ή την ακριβή του δραστηριότητα
Η δουλειά μου «Αθήνα» είναι μια προσπάθεια να καλέσω το πνεύμα της πόλης. Γίνομαι τουρίστρια, διψασμένη να ανακαλύψω την ταυτότητα του μέρους όπου μεγάλωσα και που ακόμη με στοιχιώνει.
