Το Ελληνικό Πάρτυ
Όλα ξεκινούν στο σπίτι. Στο τέλος της δεκαετίας του ’60, στην Κάτω Πεύκη, που τότε ήταν μια εργατική περιοχή, χτίστηκε μια πέτρινη βίλα, περιστοιχισμένη από γρασίδι. Δεν είχε φράχτες, σύμφωνα με το αμερικάνικο πρότυπο. Ο σχεδιασμός ήταν του γνωστού αρχιτέκτονα Σθένη Μολφέση. Το σπίτι βρισκόταν στα όρια ενός αλσιλίου και χαρακτηρίστηκε «αυθαίρετη κατασκευή” παρά το ότι ασφαλώς ήταν εφοδιασμένο με νόμιμη άδεια και όλα τα απαραίτητα έγγραφα. Παρ’ όλα αυτά η σχετική δίκη βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη. Το σπίτι αυτό, με διαφοροποίησε από τα άλλα παιδιά της γειτονιάς και με στιγμάτισε για πάντα.
Αυτή η διπολικότητα – μέσα και έξω, νόμιμος και παράνομος, κανονικός και μη, ιδιωτικό και δημόσιο, καλό και κακό – προκάλεσε μια αποσπασματική εστίαση στον κατακερματισμένο κόσμο της φαντασίας μου. Η απουσία ενός φράχτη δημιουργούσε ανασφάλεια στο μυαλό μου και μια αίσθηση μόνιμης απειλής από τον έξω κόσμο. Ίσως αυτή να ήταν η αφετηρία της φωτογραφικής μου σειράς με εσωτερικά θερμοκηπίων, μερικά χρόνια αργότερα –χώρων προστατευμένων και απόλυτα ελεγχόμενων. Αναζητώ την ασφάλεια με εμμονή, εξερευνώντας τα τοπία του σπιτιού: κάτω από τραπέζια, μέσα σε ρούχα, στα έπιπλα. Ταυτόχρονα, κατά τη διάρκεια των μοναχικών μου περιπλανήσεων στα περίχωρα της Αθήνας, το ακανόνιστο αποκαλύπτεται σαν κανονικό. Η μητρόπολη μεγαλώνει με ταχύ ρυθμό, με μια ατέρμονη προσμονή, ένα κομμάτι κατακερματισμένης κουλτούρας που συνδυάζει την ανάγκη για καλύτερη ζωή, την απώλεια της ταυτότητας, την αυθαιρεσία, την απουσία κεντρικού σχεδιασμού: τα πάντα πρέπει να γίνουν γρήγορα.
Από την άλλη πλευρά, μια στείρα, συντηρητική, αποστασιοποιημένη αστική κανονικότητα διαρκώς αλλάζει χέρια, στερούμενη δημιουργικότητας ακόμη και με τη μορφή μιας ουδέτερης “πατέντας”. Τα πάντα για το μέλλον των παιδιών μας, μπορούμε ήδη να δούμε το μέλλον των παιδιών μας. Εκεί, ανάμεσα σε αυτές τις κατασκευές, εγείρεται το έργο τέχνης, που μοιάζει με κάτι αλλά δεν σημαίνει τίποτε, μόνο ότι κάπου μπορεί να έχει γίνει ένα πέτρινο σπίτι, με γρασίδι και χωρίς φράχτες, στο λάθος χρόνο και στο λάθος τόπο.
